Met je poten in de modder

Dag 21: Met je poten in de modder

De buurman vertelt ons dat er allemaal geknaag aan zijn tent was vannacht, wij hebben er niets van gehoord en niets van gemerkt. We hebben nu wel het werkelijk fantastische uitzicht bij zonnegloren. We zien de berghellingen nu zonder wolken en ook de variëteit van het woud. In het restaurant hangt een bordje: als je van de tent naar het restaurant loopt heb je net zoveel calorieën verbrandt als het ontbijt… Dat klopt ook wel want het gaat steil op en neer en we moeten van zo’n wandeltocht echt even bijkomen en uit hijgen. De powergirls komen de bagage weer ophalen en brengen die weer naar de parkeerplaats waar Gede ons al opwacht. ‘Nice place?’ ‘Nice breakfast?’ Prima! Eén nachtje kamperen vinden we ook wel weer genoeg.

Omdat we nu de zon erbij hebben gaan we eerst naar de rijstvelden van Jatiluwih, die op Unesco wereld erfgoedlijst staan.  De tickets worden gecontroleerd en dan zien we de velden in volle glorie. Het is een echt ‘WOW’-moment. Het dorp ligt in een sprookjesachtige omgeving op zo’n 850 meter hoogte. De combinatie met de bergen en bossen die op de achtergrond liggen maken de rijstvelden bijzonder. We zien prachtige, eeuwenoude rijstterrassen en die zijn onwerkelijk mooi groen. Eenmaal bij de rijstvelden aangekomen kun je door het water lopen in kanalen. Bamboe bruggetjes brengen je van het ene perceel naar het andere. Jatiluwih betekent ook wel ‘Truly marvellous’, en dat is het.

We rijden naar een Ecofarm ergens in een dorpje vlakbij Tabanan. We worden welkom geheten: ‘Selamat datang’ en er gaat een vrouwelijke gids met ons mee naar de school. We bezoeken een basisschool en het is een drukte vanjewelste want het is speelkwartier. We lopen door de school en zien oude lokalen, krijtbord, oude bankjes en stoeltjes en alle kinderen dragen een uniform. We praten met de leraren, zien een ongezellige lerarenkamer en leren onze namen in Bahasa te schrijven. Er zijn zeer weinig computers aanwezig. We krijgen informatie over de lessen die gegeven worden en zien ook een klein winkeltje waar ontbijt en snoep verkocht wordt door een ouder. Het onderwijs is nu ook gericht op de naderende Onafhankelijkheidsdag op 17 augustus en dat moet ook voorbereid worden.  

Aan de overkant van de school is een traditioneel Balinees huis en daar leren we bamboevlechten, offerschaaltjes maken en zien we hoe de familie hier leeft: opa en oma hebben een huisje, vader en moeder met gezin heeft een huisje, er is een familietempel en er is een keuken en er is achter het huis ruimte voor de dieren. In de tuin groeien weer de meest exotische groenten en vruchten.
Foto’s nemen is toegestaan maar de mensen verwachten wel een fooi. We zien ook nog een gevechtje tussen twee flinke kemphanen. Die worden getraind voor de wedstrijd, dat is een grote lokale gebeurtenis waarop ook gegokt kan worden.

We moeten een ronde Chinese hoed opzetten en een stok meenemen tegen de slangen want we gaan naar het rijstveld. De schoenen gaan uit en de benen van K worden ingesmeerd met Sofell tegen muskieten en dergelijk ongemak. En hup, het rijstveld in om te leren en te ervaren hoe het is om rijst te planten. Het is flink modderig en glibberig allemaal en te vergelijken met wadlopen maar erg vermakelijk om te proberen. Onder deskundige begeleiding zet K een keurig rijtje plantjes uit en oogst hij waardering van de plaatselijke boer die voorstelt om nu ook maar eens de naastgelegen akker om te gaan ploegen.  K houdt van uitdagingen en neemt als een ervaren arbeider plaats achter de twee karbouwen en leidt de beide viervoeters keurig het veld rond (Er is bewijsmateriaal voor deze sterke act). M kijkt bewonderend naar haar vent. Daarna volgt de voetwassing door de goedlachse gids die K wel een charmante verschijning vindt, M houdt het allemaal goed in de gaten. Dezelfde gids loopt met ons een rondje door de tuin heen en wijst ons op weelderige bloemen die worden gebruikt voor de offeringen; we zien ook bananenbomen, cacaobomen en bij de kokosnoten gaat een oude baas van ruim 75 als een speer naar boven om een noot te halen. Of K dit ook even wil doen. Nou nee, dank u.
We proeven het verse kokoswater en de kokos en ook worden er nog allerlei andere zaken aangevoerd. Tot besluit krijgen we ook nog een lokale rijsttafel die we ons goed laten smaken want na gedane arbeid…  
Gede brengt ons naar het nabijgelegen Blayu.  Daar hebben we een mooie cottage met een enorm bed van 3m bij 2,5m (!) en ook een bad in een vijver achter het huisje in de privétuin. We laten het bad meteen vollopen.