10 minuten lopen

Dag 22: 10 minuten lopen

In onze reisinformatie staat dat we hier in twee uur kunnen fietsen naar de kust, heel mooi van een heuvel af en langs mooie vergezichten, duur 2 uur. Dat blijkt volgens de receptie 4 uur te zijn en in beide gevallen zeggen we interessant maar dit gaan we niet doen. Vandaag is een rustdag.

We zijn de enigen in het zwembad en kunnen de mooiste plekjes uitzoeken om te gaan zonnen.  K is wat verkouden geworden van de airco en dan helpen zonvitamientjes. In het veld tegenover ons zijn landarbeiders hard aan het werk in de brandende zon. Zij werken van halfnegen tot ca. halfzes, dus tot de schemering. We voelen ons enigszins bezwaard. Zij moeten hard werken voor een schamel loon. Wij vieren uitbundig vakantie. Natuurlijk, we zorgen door onze vakantie voor werkgelegenheid voor verschillende families in de toeristenbranche. Toch voelt het vreemd.
We bestellen daarom een drankje bij de dames van de bar die verder niets (?) te doen hebben. Verborgen werkloosheid is hier veel aanwezig. Elk hotel heeft een flinke batterij aan personeel die in vergelijking met Nederland, ‘niks’ kost en ogenschijnlijk ook weinig doet… We beseffen dat we dit met onze Westerse ogen bekijken en voelen ons bevoorrecht.

Aan het begin van de middag gaan we lopend naar Blayu om daar een restaurantje te zoeken.  Blayu is een langgerekt dorpje, weg van het massatoerisme waar veel handarbeiders aan het werk zijn. Er zijn talloze kleine winkeltjes en werkplaatsen voor hout of steen. Als we langs de weg lopen begint het zachtjes te regenen. M wil schuilen want ze heeft vanmorgen heur haar gewassen. We stoppen bij een winkeltje met allerlei elektra. We knopen een praatje aan met de eigenaar en die vraagt waar we vandaan komen, hoe we het hier vinden en dat soort zaken. We vragen hem naar een geschikt restaurant. 'Oh, dat is hier langs de weg en dan rechtsaf, 10 minuten lopen'. We mogen ook zijn scooter gebruiken zegt hij. K wil dat wel maar M lijkt het niks. Dus gaan we lopen. 10 minuten is het zeker niet en de aangegeven weg gaat over in een dorpsstraatje van een gehucht en daar is geen restaurant te zien. Het gaat ook weer regenen, niet hard wel nat, en het blijft transpirerend warm. Als we de weg aan anderen vragen zeggen ze allemaal ’10 minuten lopen’. Na ruim 40 minuten bereiken we het restaurant. Dat overigens geen restaurant is maar een resort met een soort van restaurant. Maakt ons niet uit want we gaan heerlijk lunchen. Een foto van de curry stuurt K naar Bhakti want die vraagt steeds of het eten goed is op Bali. De wandeling terug is altijd korter en prettiger want we hebben een volle maag en we weten nu de weg. Natuurlijk duiken we meteen weer in het zwembad want dat hoort er zo bij. De rest van de dag blijven we heerlijk lekker uitrusten en blog bijwerken.  

Nog even een paar opmerkingen voor onze trouwe volgers:
*Over het weer' zei iemand: 'Het weer is geen issue, dus zal het wel goed zijn'.
Dat klopt helemaal. Elke dag is het hier goed weer. Goed is hier 27 – 33 graden, vaak enige bewolking maar altijd droog. Sumatra en Java hadden we alle dagen goed weer met veel zon. In het binnenland van Bali is er ’s middags een ‘regenuurtje’, geen harde regen wel nat. Meestal valt de regen samen met de lunchtijd. In Jatiluwi hebben we eergisteren een hele flinke bui gehad. Dat kan hier ook. De kust van Bali in Lovina en Jimbaran is uitermate droog, zonnig en warm. Daar is water een schaars goed. De airco zetten we ’s nachts op 26 graden en daar slapen we goed op.

*Of we wel voldoende rust nemen' hebben verschillende mensen gevraagd. We hebben een actief programma en we zien en doen ook lekker veel. Rust hebben we vandaag in Blayu en daarna bijna een week in Jimbaran. Daar verheugen we ons ook op. Blijf ons gerust bestoken met vragen, opmerkingen en reacties; je kunt ze allemaal kwijt via de reisblog. Wij hebben hier meestal goede wifi (we kunnen zelfs Netflix ontvangen), en kijken elke dag wel even op de mail en Whatsapp.
De volgende aflevering wordt een combinatieverhaal van een aantal rustdagen in Jimbaran.