Het laatste stukje

Dag 28 en 29: Het laatste stukje

Dag 28: Laatste dagje
Na het ontbijt pakken we de koffers in. Nooit leuk maar het hoort er zo bij. We zetten de koffers bij de lounge en gaan naar het strand. Bij Rizky liggen onze bedjes alweer klaar. Wat is het toch een lekker plekkie hier. M wil nog even verder in bruinen want het is onze laatste dag en elk zonnestraaltje is meegenomen. We lunchen bij Rizky en nemen afscheid; hartelijk dank lieve mensen. Bij Yanandra duiken we het zwembad in en luieren nog een tijdje. Een dame van de receptie zegt dat onze driver er is om ons naar het vliegveld te brengen. Dat is een uur te vroeg zegt K. We moeten nog douchen, omkleden en zwemkleding inpakken. Neem je tijd zegt de dame, hij wacht heus wel. De weg naar het vliegveld is druk en we kijken voor het laatst naar alle brommers en auto’s en naar het gekrioel op de weg. We kijken nog eens naar al die kleine winkeltjes die maar kunnen bestaan en naar het rommelige land en moeten glimlachen: dat is Bali en dat is mooi.

De terugvlucht vanuit Denpasar via Singapore naar Amsterdam is lang en verloopt voorspoedig. De volgende dag wachten Fedde en Amber ons op Schiphol op en als we weer thuis zijn drinken we samen met Janny een lekker bakkie Nederlandse koffie.

Dag 29: Laatste terugblik

‘Orang Belanda’
Tijdens de terugvlucht blikken we uitvoerig terug en praten we over wat ons vooral is opgevallen.
Allereerst is dat de verwantschap van Indonesië met Nederland. Een veel gestelde vraag aan ons is waar we vandaan komen en dan zeiden we: ‘Orang Belanda’ (ik ben Hollander). Dat vonden ze mooi om te horen en dan dachten ze vaak dat we de taal ook beheersten. Dat klopt wel een beetje, want er zijn veel woorden die in het Nederlands en in Bahasa hetzelfde zijn: bijvoorbeeld notaris, asbak, handdoek, band, gordijnen, reclame, knalpot, amok, ketjap, pienter, pisang, senang, tabé en toko.

In huize Van Someren werd vroeger als je als kind geacht werd te gaan zitten vaak gezegd door Hendrik van S: ‘Doedoek zakja’. Toen K op een gestolen moment in de auto deze Bahasa volzin eens gebruikte schaterde Bhakti het uit en vroeg of K wist wat hij zei! Het moest nog eens gezegd worden en weer moest hij vreselijk lachen. Wat het betekende wilde hij niet precies zeggen; misschien is het een scheldwoord of iets vulgairs? K heeft het daarna maar niet meer gezegd.

Vervoer
We hebben de afgelopen maand veel verschillende soorten verplaatsingen gehad: 6 verschillende vluchten van drie maatschappijen, 4 verschillende auto’s (3 Toyota’s en 1 Suzuki APV) gereden door 4 drivers, een ferrytocht naar Samosir, een passagiersboot naar Parapat, een boot om dolfijnen mee te spotten, een boottochtje om te gaan snorkelen, een fietstaxi (riksja’s), 2 bromfietsen, een brombetjak, een golfcar, 2 keer een taxi en een laatste autotransfer naar het vliegveld.

Verschillen
Sumatra is vooral arm. Qua geloofsovertuiging is men voor zover wij gezien hebben RK en protestant. We zagen zeer veel toko’s en vonden het eiland authentiek. De jungle en het Tobameer zijn fantastische locaties.

Java is het drukste eiland met 150 miljoen bewoners. Het is sterk islamitisch en we zagen een rijke cultuur met o.a. Borobodur en Prambanan. K vond de voetsporen in Garut erg bijzonder. Hier zijn we ook bij verschillende mensen thuis geweest, waar we de armoede bij de mensen zagen maar ook de rijkdommen van de natuur. Het koloniale verleden is nog steeds zichtbaar en Yogya bruist!

Bali is hindoeïstisch en heeft veel ceremonies en een offertraditie. Misschien wel daardoor vonden we dit mystieke eiland het meest relaxed. Het binnenland was traditioneel en authentiek, aan de kust was het vaak wat toeristisch. Beide waren erg mooi om te zien. We vroegen ons af of de mensen zelf wel beseffen hoe mooi en rijk het land is.

Overweging
M zegt het als volgt: ‘Het is een prachtig land en het was een prachtig avontuur. Ik vond het spannend voordat we eraan begonnen: wat zouden we allemaal tegenkomen? Het is een prachtige ervaring gebleken, die ik meeneem op mijn levenspad. Wat een prachtige rijke natuur, wat een fijne mensen en wat een geweldige cultuur. Het is een hele fijne kennismaking met Azië: West ontmoet Oost. Wat kunnen we veel leren van de innerlijke rust, vrede en het bij de dag leven van de Indonesiërs. Wat zijn we bevoorrecht in Nederland met al onze verworvenheden (maar zijn ze dat wel?) We mochten een inkijkje nemen in de levens van mensen en we hebben kennisgenomen van hun situaties, religie en achtergronden. En wat hebben de mensen het soms karig, maar er is altijd de acceptatie in plaats van een klaagzang. Er is persoonlijke warmte in plaats van jaloezie. Dit alles is reden voor dankbaarheid. Ik hoop het Indonesische gevoel vast te houden en te integreren in mijn dagelijkse leven.’

Epiloog: Einde van het mysterie?
Op de eerste dag schreven we dat het mysterie was begonnen. We zijn naar een onbekend land gegaan en we wisten niet wat ons boven het hoofd zou hangen. Indonesië is een wereld op zich. Er is een verscheidenheid aan culturen, mensen en landschappen en het land is onvoorstelbaar groot. Wat zijn er grote verschillen tussen rijk en arm en wat een rijke flora en fauna. Overal zijn er vulkanen, oerwouden en bergen te zien en kun je genieten van betoverende dans en muziek en heerlijk eten. We hebben de afgelopen maand heel veel gezien en gedaan in dat intrigerende land waar we nog lang niet alles van begrijpen. Het mysterie hebben we niet opgelost; we hebben wel mooie doorkijkjes gezien en die smaken naar meer.